Szukałam cię. Biegnąc przed siebie wykrzykiwałam twoje imię aż poczułam, że słabnę tracę oddech, gubię kroki. Lecz nawet wtedy, gdy głos odmawiał mi posłuszeństwa nie przestawałam poruszać wargami.

Znalazłam nitkę. Leżała w śniegu i czekała aż ktoś ją dostrzeże. Miałam przejść obok niej obojętnie, lecz ona szepnęła do mnie: „Podnieś mnie, proszę”.

Lubicie niespodzianki? Ja – bardzo, ale pod warunkiem, że są miłe ;-) I właśnie przygotowałam dla Was taką drobną niespodziankę, czyli ogłaszam moje pierwsze rozdanie. W ten sposób chciałabym podziękować za pamięć o tym miejscu, odwiedziny, komentarze i facebookowe „lubię to” obiecując, że takich rozdań czy konkursów będzie tutaj więcej.

Świat jest piękny. Czasem ze zdumieniem stwierdzam ten fakt wydostając się ze swojej skorupy bólu. Otwieram szeroko oczy i widzę jak żółte płatki drobnych róż radośnie pozwalają się smagać podmuchom wiatru, jak młody kundelek zawadiackim spojrzeniem mówi mi „cześć”, śmiechy ludzi … bujność traw …

Kochany synku! Za oknem noc, Ty słodko śpisz a ja piszę swój pierwszy list do Ciebie. Chciałabym napisać Ci o kilku bardzo ważnych literach, które będą razem z Tobą przez długie, długie lata.

Ostatnio na kilku śledzonych przeze mnie blogach zauważyłam takie wdzięczne logo pewnej blogowej akcji. Pomyślałam nawet, że fajnie byłoby móc zamieścić coś tak uroczego u siebie. I bardzo proszę! Dzięki Dwójce Uroczych Włóczykijów w postaci Sol i Aliena mam ten cudny znaczek na swoim blogu :-) Dziękuję za to wyróżnienie :-)