Widziałam słońce jak radośnie ogrzewało wszystko, co znalazło na swojej drodze. Widziałam jak zapraszało do wspólnego tańca małe i duże budynki, jadące samochody i ludzi – – tych spieszących się do pracy lub zmagających się z ciężarem zakupów.

Jest taki most łączący Twój świat z moim światem. Pozornie most jak każdy inny, suma składowa drewna, gwoździ, betonu i ludzkiej pracy, tylko kłęby ciągnącej się pod nim waty cukrowej zdradzają jego wyjątkowość. To most spotkań, most cudów.