Heban.

Rozchyliła delikatnie wargi.
Ciągle było na nich widać resztki karminowej pomadki,
którą dokładnie godzinę temu szybkim ruchem
włożyła do swojej torebki.

Teraz przejechała po nich najmniejszym palcem dłoni
sprawdzając czy coś jeszcze pokrywa jej miękkie i pełne usta.

Uśmiechnął się na myśl o tym,
że jeszcze chwila i zasmakuje w nich
jak się smakuje swoją ulubioną potrawę.

Pochyliła się nad nim
leniwie rozciągając niczym kotka
co właśnie przebudziła się z krótkiej drzemki.
Jej lekkie i pełne gracji ruchy  zapraszały jego ciało do wspólnego tańca namiętności.

Patrzył na nią i wiedział, że nie ma już odwrotu.
Czuł jej gładką skórę scalającą się z jego skórą,
słyszał jej przyspieszony oddech tuż przy swojej skroni,
w jego nozdrza wdzierał się jej zapach – słodki i uwodzicielski.
Brązowa koronka stanowiąca przez chwilę barierę między ich ciałami
teraz leżała w nieładzie na podłodze.

Czuł, że spada w otchłań,
otchłań rozkoszy …

Zanim całkowicie stracił zmysły
zobaczył jeszcze jak jej delikatne dłonie
uwolniły dywan długich i gęstych włosów.
Opadły na jej ramiona, na jej plecy, na jej piersi
połyskując w blasku świec niczym heban.
Powoli zaczęły oplatać jego tors, szyję, usta …

Zanurzał się w nich coraz bardziej i bardziej
widząc już tylko hebanową czerń jej długich włosów …