2

Jest taki most łączący Twój świat z moim światem. Pozornie most jak każdy inny, suma składowa drewna, gwoździ, betonu i ludzkiej pracy, tylko kłęby ciągnącej się pod nim waty cukrowej zdradzają jego wyjątkowość. To most spotkań, most cudów.

„Houston mamy problem” I to poważny! Proszę o wytorpedowanie  mnie w kosmos w trybie pilnym. Może na innej planecie znajdę sklepy bardziej przyjazne kobiecie, która ma biust, uda i pupę na swoim miejscu,

Sięgasz życiowego dna. Wszystko co było, jest i będzie to zamazana droga, której nie widzisz. Nie potrafisz podnieść się po bolesnym upadku, ale to nic. Teraz to nie ma dla Ciebie znaczenia. Nie masz siły otworzyć powiek, podnieść rąk, zrobić jednego kroku do przodu. „Jak żyć?” – pytasz, „Jak teraz żyć?”