„Nie stójcie
nad moim grobem
i nie płaczcie;
Nie ma mnie tam.
Ja nie śpię.
Coś pożyczonego – „Śmiertelni nieśmiertelni”
12 komentarzy
Coś nowego – „Dogonić szczęście”.
Każdej nocy kiedy zmęczona leżę w łóżku, tuż obok mnie słyszę miarowy oddech mojego męża i nasłuchuję cichych oddechów śpiącego syna. Moje powieki opadają automatycznie, lecz zanim zasnę odmawiam najkrótszą modlitwę świata o treści „dziękuję”. Potem zasypiam. Choć bardzo często zdarza mi się zasnąć gdy tylko przyłożę głowę do poduszki, staram się pamiętać o tym by wypowiedzieć to magiczne słowo „dziękuję”, jeśli nie na koniec to w trakcie dnia.
Coś starego – „Wychodząc z cienia”.
Wyjść z cienia nie jest łatwo, bo ciemność wbrew pozorom taka straszna nie jest.
Gdy spowija ona ciało i duszę – blask słońca wzbudza lęk,
bariera przekroczenia strefy mroku jest często nie do pokonania.
Ten pierwszy, najważniejszy krok bywa też najtrudniejszy.
Przeczytaj całość
Niemy krzyk.
Szukałam cię.
Biegnąc przed siebie wykrzykiwałam twoje imię
aż poczułam, że słabnę
tracę oddech, gubię kroki.
Lecz nawet wtedy, gdy głos odmawiał mi posłuszeństwa
nie przestawałam poruszać wargami.
Biegnąc przed siebie wykrzykiwałam twoje imię
aż poczułam, że słabnę
tracę oddech, gubię kroki.
Lecz nawet wtedy, gdy głos odmawiał mi posłuszeństwa
nie przestawałam poruszać wargami.
Oplątana nitką fantazji.
Znalazłam nitkę.
Leżała w śniegu i czekała aż ktoś ją dostrzeże.
Miałam przejść obok niej obojętnie,
lecz ona szepnęła do mnie:
„Podnieś mnie, proszę”. Przeczytaj całość
Moje pierwsze rozdanie.
Lubicie niespodzianki? Ja – bardzo, ale pod warunkiem, że są miłe ;-)
I właśnie przygotowałam dla Was taką drobną niespodziankę, czyli ogłaszam moje pierwsze rozdanie.
W ten sposób chciałabym podziękować za pamięć o tym miejscu, odwiedziny, komentarze i facebookowe „lubię to” obiecując, że takich rozdań czy konkursów będzie tutaj więcej.
Z nadzieją patrzę w przyszłość.
Świat jest piękny.
Czasem ze zdumieniem stwierdzam ten fakt
wydostając się ze swojej skorupy bólu.
Otwieram szeroko oczy i widzę jak
żółte płatki drobnych róż
radośnie pozwalają się smagać podmuchom wiatru,
jak młody kundelek zawadiackim spojrzeniem mówi mi „cześć”,
śmiechy ludzi …
bujność traw … Przeczytaj całość